مقاله تشخیص و درمان کودکان بیش فعال یا مبتلا به ADHD

معرفی مقاله تحقیقاتی بررسی کودکان بیش فعال یا مبتلا به ADHD در مراکز استثنایی

در این مقاله به موضوع شناسایی و راهکارهای مقابله با اختلال نقص توجه یا بیش فعالی کودکان استثنایی پرداخته می شود.

بخشهایی از متن مقاله

ADHD (اختلال کم توجهی-بیش فعالی یا نقص توجه-بیش فعالی) اختلالی است که در آن پرتحرکی، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد. 3 تا 5 درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است. ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بی توجهی بیشتر دیده شود. علائم این بیماری قبل از 7 سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد:

این بیماری سالهاست که شناخته شده و عوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند. به نظر می رسد علت آن بیشتر نقص در تکامل سیستم اعصاب باشد. کودکان مبتلا، احتمالا در قسمت هایی از مغز که مسئول توجه، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی می باشد دچار نقص جزئی هستند. توارث و ژنتیک در این اختلال نقش دارد. همچنین در بعضی موارد در جریان حاملگی یا زایمان یا پس از آن صدمات جزئی به ساختمان مغز وارد می شود که می تواند باعث این مشکل گردد.

شیوع بیش فعالی

از هر 100 کودک 5 کودک می توانند مبتلا به ADHA باشند. پسران 3 برابر بیش از دختران در معرض ابتلا قرار دارند. اغلب این مشکلات قبل از 7 سالگی آغاز می شوند و ممکن است والدین تا وقتی که فرزندشان بزرگتر نشده متوجه مشکل او نگردند. پزشکان نمی دانند که چه چیزی باعث بروز ADHD می گردد ولی مطالعات بر روی مغز انسان ها را به فهم علل اجتماعی ADHD نزدیکتر کرده است.

پزشکان معتقدند افراد مبتلا به ADHD فاقد میزان کافی از مواد شیمیایی خاص به نام میانجی های عصبی در مغز هستند. این مواد شیمیایی به مغز در کنترل کردن رفتار کمک می کند. والدین و آموزگاران باعث ایجاد ADHD در کودک نمی شوند، بلکه آنها می توانند در فعالیت های کودک به وی کمک کنند.

انواع بیش فعالی

نوع بی دقت و بدون توجه

در این نوع در فرد نمی تواند روی تکلیفی که به او می دهند و یا یک فعالیت خاص تمرکز داشته باشد. اکثر کودکان دچار ADHD در دقت و توجه کردن دچار مشکل هستند. این دسته از افراد غالبا:

* توجه زیادی به جزئیات ندارند.

* بر بازی ها و کارهای مدرسه نمی توانند تمرکز داشته باشند.

* کارهای مدرسه و فعالیت های روزانه خود را در منزل تا آخر دنبال نمی کنند و آنها را به پایان نمی رسانند.

* نمی توانند یک وظیفه یا تکلیف را تمام و کمال انجام دهند.

* اسباب بازی ها، کتاب ها و وسایلشان را اغلب گم می کنند.

نوع تکانشی - بیش فعالی

در این نوع از اختلال فرد بسیار فعال است. و بدون فکر اقدام به فعالیت و انجام کار می کند. فعالیت بیش از حد معمول، قابل مشاهده ترین مشخصه اختلال ADHD است. کودک بیش فعال همیشه در حال انجام کاری می باشد. ممکن است سطح بیش فعالی با افزایش سن کاهش یابد. این کودکان قبلا از این که راجع به عملی فکر کنند آن را انجام می دهند. ...

فهرست مطالب مقاله

مقدمه

علائم

عوارض

سِیر

درمان

شیوع بیش فعالی

انواع بیش فعالی

چطور می توان فهمید کودکی مبتلا به ADHD است؟

راهنمایی هایی برای والدین

راهنمایی هایی برای آموزگاران

نتیجه گیری

منابع