پایان نامه بررسی رابطه اضطراب و تیپ های شخصیتی دانشجویان دختر

پیشگفتار:

اضطراب به منزلۀ فقدان آرامش، تردید، عدم اعتماد در تسلط بر موفقیت ها است و به نظر محصول فرعی هرنوع تحریک کشاننده ای شدید است که دربرابر آن پاسخ های مهار شده امکان پذیرنیست.

تصویر شخصیت مضطرب، سیمای فرد نگرانی را به دست می دهد که نسبت به تنیدگی ها حساس است و در یک ناایمنی اجتماعی و جهانی زندگی می کند، همچنین فعالیت های خود را از پیش با شکست مواجه می بیندو برای خود و نزدیکان خود نگران است.

از سوی دیگر شخصیت مفهومی بسیار پیچیده در روانشناسی است که آگاهی از آن شالوده اغلب روان درمانی ها و نظریه های آسیب شناسی را تشکیل می دهد. شاید بدون اغراق بتوان گفت که بدون آگاهی از این مفهوم، نمی توان روش های روان درمانی و تعدادی از اختلال های روانشناختی را به روشنی درک کرد.

ویژگی های هر انسانی منحصر به فرد است، اما به نظر می رسد که می توان آنها را طبقه بندی کرد به عبارت دیگر، می توان در ویژگی های انسان ها تشابهاتی یافت. روانشناسان سعی کرده اند افراد را در طبقات مختلف جای دهند. طبقه بندی شناخته شده ای که کارل گوستاویونگ پیشنهاد کرده، طبقه بندی به صورت درونگرایی- برون گرایی است.

انسان دورنگرا فردی است که معمولاً د ر خود فرو می رود و در سازگاری با واقعیت دشواری دارد و از فعالیت های عینی و ملموس گریزان است.

انسان برونگرا فردی است که دنیای بیرون برایش اهمیت دارد. او بدون دشواریی با اطرافیان سازگار می شود، و از کارهای عینی و ملموس خوشش می آید.

چکیده:

در این پژوهش رابطۀ بین اضطراب و تیپ های شخصیتی درون گرا و برون گرا مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور 50 نفر از بین دانشجویان دختر رشتۀ مشاوره و راهنمایی، ورودی 84 ، مقطع کارشناسی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم اجتماعی، مجتمع ولیعصر، واحد تهران مرکز به عنوان گروه نمونه به روش تصادفی انتخاب گردید.

ابزار پژوهش در مورد اضطراب دانشجویان، پرسشنامۀ اضطراب کتل است و در مورد تیپ های شخصیتی دانشجویان، مقیاس درونگرایی- برونگرایی میشل گوکلن است.

فرضیۀ اصلی پژوهش این بود که بین اضطراب و تیپ درونگرا ، برونگرا و میانگرا رابطۀ معنی داری وجود دارد و با توجه به روش همبستگی پیرسون و آزمون توکی مشخص شد که بین اضطراب و ویژگی های شخصیتی ( درونگرا- برونگرا- میانگرا) رابطه معناداری وجود دارد.

اصطلاعات کلیدی: اضطراب، درونگرایی، برونگرایی

ابعاد شخصیت : برون گرایی ، روان رنجور خویی و روان پریش خویی

آیزنک بیشتر دوران حرفه ای خود را در بیمارستان مادزلی و موسسه روان پزشکی دانشگاه لندن سپری کرد و به اجرای پژوهش درباره ی ارزیابی شخصیت پرداخت .

او با کتل موفق بود که شخصیت از صفات یا عواملی تشکیل شده است که با روش تحلیل عاملی به دست می آیند . با این حال ، آیزنک از تحلیل عاملی و روش پژوهش کتل به خاطر احتمال ذهنی گرایی در این روش و مشکلی که در تکرار کردن یافته کتل وجود داشت انتقاد کرد.

گرچه آیزنک برای آشکار کردن صفات شخصیت از تحلیل عاملی استفاده کرد ولی این روش را با آزمونهای شخصیت و تحقیقات آزمایشی که دامنه ی وسیعی از متغیرها را در بر می گرفتند ، تکمیل کرد.

آیزنک و همسرش سایبیل (دارای مدرک دکترا از دانشگاه لندن) تعدادی پرسشنامه ساختند که در پژوهش های خود مورد استفاده قرار دادند .

پرسشنامه ی شخصیت آیزنک به 12 سال پژوهش مشترک و 20 تحلیل عاملی نیاز داشت . هانس چنین نوشت : گرچه این آزمون با نام مشترک ما منتشر شد ولی عمدتاً یادگاری ازمهارتها ، شکیبایی ، و تحمل اوست شمار معدودی از دانشمندان ( در هر رشته ای) تا این اندازه صریح به خدمات پژوهشی همسر خود اعتراف کرده اند .

نتیجه ی تلاشهای آنها نظریه ی شخصیت مبتنی بر سه بعد است که به صورت ترکیبات صفات یا عوامل توصیف می شوند . می توان ابعاد را به صورت فراعاملها در نظر گرفت این سه بعد شخصیت به قرار زیر هستند :

_E برون گرایی در برابر درون گرایی

N_ روان رنجور خویی در برابر ثبات هیجانی

P- روان پریش خویی در برابر کنترل تکانه (یا عملکرد فراخود)

آیزنک متوجه شد که ابعاد برون گرایی و روان رنجور خویی از دوران فلاسفه ی یونان باستان به عنوان عناصر بنیادی شخصیت شناخته شده بودند .

او همچنین معتقد بود که صورت بندیهای همین ابعاد را می توان تقریبا در هر وسیله ی ارزیابی شخصیت که تاکنون ساخته شده است پیدا کرد.

برای مثال : افرادی که در صفات بعد E نمره ی بالایی می گیرند با عنوان برون گرا و افرادی که نمره ی پایینی می گیرند با عنوان درون گرا طبقه بندی می شوند.